- išviblinti
- išvìblinti tr. 1. rodyti, išstatyti parodai: Išvìblino kiaules an kiemo, kap tvartan daikto nėra Drsk. 2. išdailinti, išgražinti: Tai tu, dieduli, išvìblinai man samtelį, kad ažnat škada puodan dėt Pls. | refl.: Bet tu nūnai, mergele, ir išsivìblinus! Kb. \ viblinti; išviblinti; pasiviblinti
Dictionary of the Lithuanian Language.